United Care en UniQare verplaatsen mensen

Enige Nederlandse producent

Dat doet United Care al een kwart eeuw. De meeste jaren gebeurde dat in Winschoten, sinds een paar jaar werken de vijftig medewerkers in of vanuit Groningen. Zij assembleren de onderdelen die van specialisten komen. ,,Maar ontwerpen doen we hier ook, net als testen. Heel belangrijk, want kwaliteit en veiligheid gaan voor alles.’’

Het heeft veel voordelen om juist in Nederland te zitten als productiebedrijf. ,,Het maakt ons snel en flexibel. Levertijden zijn kort en de betrouwbaarheid is hoog. Wij zijn goed in het beantwoorden van heel specifieke vragen, in het bedenken van eenmalige oplossingen. Dat gaat een stuk lastiger als je de productie ver weg hebt.’’

Het bedrijfspand aan de Bremenweg huisvest ook een showroom, waar zorgaanbieders regelmatig de laatste producten komen bekijken en testen en waar trainingen worden gegeven. Zoals de lift die onder een rail aan het plafond loopt. ,,Dat is een hardloper de laatste tijd. Het grote voordeel is dat je niet meer van die grote tilapparaten in je kamer hebt staan. Deze sleep je na gebruik zo naar een hoek, uit het zicht en uit de weg.’’

Naaiatelier

Een muur in de showroom is ingericht voor de nieuwste loot aan de boom van United Care. Tilbanden – slings in internationale taal – hangen er naast elkaar, in verschillende groottes en vormen. Het zijn producten van UniQare, dat twee en een half jaar geleden het licht zag en in hetzelfde pand gevestigd is.

Wybren Terpstra staat aan het hoofd van dat jonge bedrijf. ,,United Care bestelde de tilbanden voor zijn tilliften altijd bij buitenlandse toeleverancier. Het idee groeide dat de kwaliteit beter kon en uiteindelijk was de simpele oplossing: we gaan ze gewoon zelf maken. En zo geschiedde. In het naaiatelier op de verdieping werkt een handvol mensen aan de tilbanden. Knippen, naaien, zomen, haken bevestigen.

Het is niet zomaar een naaiatelier. Erin werken bijna uitsluitend mensen die niet gemakkelijk aan een baan komen. UniQare sloot een overeenkomst met de gemeente Groningen om dat project op te zetten. Terpstra: ,,Het mooie is, dat de mensen soms ook via het naaiatelier op andere plekken bij United Care terechtkomen.’’

28 verschillende tilbanden

Terpstra: ,,United Care is uiteraard onze grootste klant. Veruit ook. Maar we zien langzaamaan dat we de  tilbanden ook meer en meer aan derden verkopen. En dat is precies de bedoeling.’’ Voor het ontwerp van de tilbanden van UniQare keken Terpstra en de zijnen goed naar de markt. ,,Toen we begonnen, was alles nieuw. We hebben eerst maar eens uitgeplozen hoe bestaande tilbanden gemaakt worden. Vervolgens hebben we de beste eigenschappen van al die banden samen met 25 jaar knowhow van United Care, samengebracht in onze ontwerpen.’’ Inmiddels brengt UniQare meer dan 25 verschillende types op de markt.

Voor de speciale stof vonden de Groningers na enig zoekwerk een Taiwanese en Chinese producenten. Bij Fivelingo in Appingedam wordt de stof voor de meest gangbare modellen op maat geknipt. En vervolgens vindt de afwerking plaats in Groningen.

Sluiting is geheime wapen

,,Dit is ons geheime wapen’’, lacht Terpstra. Hij houdt een kunststof sluitclip in zijn hand dat wat doet denken aan een carbine van bergbeklimmers. Terpstra: ,,Lijkt misschien simpel, maar hier zit jaren aan ontwikkeling in. We hebben ook patent op deze clip. Het grote voordeel van deze clip is dat ie veel veiliger is dan wat doorgaans wordt gebruikt in de zorg. En minimaal net zo makkelijk in het gebruik. In de zorg duurt het altijd even, maar dit kan wel eens de nieuwe standaard worden.’’

Innovatie is wat United Care en UniQare mee vooruit moet blijven helpen. Dat gaat voorlopig heel goed. United Care won de afgelopen jaren verschillende groei- en innovatieprijzen. UniQare gaat volgend jaar ook meedingen. De maatschappelijke ontwikkelingen zijn gunstig. ,,De thuiszorg groeit, mensen blijven langer thuis en gaan minder snel naar een verzorgingshuis. Dat is mooi voor de mensen, en het helpt ons ook. Want er zijn zo steeds meer hulpmiddelen nodig.’’

Deze hierboven gepubliceerde tekst is geschreven voor NoordZ door journalist Jean Paul-Taffijn en hier gepubliceerd op 4 december 2018.